سلام .... دانشجویان دانشگاه های شیراز هستیم
از اونایی که کشته مرده ی گفتمان انقلاب و حضرت روح الله هستند .
سربازان ولایتی هستیم که به زعممون هنوز جمهوری اسلامی اون چیزی که انقلاب اسلامی می خواست نشده ،پس هرجا انحرافی ببینیم فریاد می زنیم ، به عبارت بهتر نقد حاکمان بدون نفی حاکمیت ......
_____________________ _____________________
مدیر مسئول و صاحب امتیاز: محمد حسین رئیسی _____________________ زیر نطر شورای سردبیری و هیئت تحریریه:علی جعفری، مصطفی نمازیان، محمد زارع ،مجتبی ایزدیان _____________________ همکاران: سجاد آزمند، امین رشیدی، غلامعلی سعادت، محمد دژکام _____________________ مدیر وبلاگ: سید حسین مطلبی پور _____________________ پیام کوتاه: 09176343500 ____________________ ایمیل:mag_1357@yahoo.com
·گذشت آن زمانی که یتیمی ده ساله در کنار درس، سرپرستی خانواده را بر عهده گیرد.
·گذشت آن زمانی که یتیمی با آن همه پشتکار پیدا شود که هم برای چرخاندن زندگی کار کند و هم کارشناسی عمران –در دانشگاه تبریز، یکی از قطب های علمی آن روز کشور- را به اتمام رساند و آن هم در زمره دانشجویان رده بالا.
·گذشت آن زمانی که معاون یک شهرداری –آن هم شهر بزرگی مثل شیراز- بیاید و هم سفره زیر دستانش شود تا مبادا میز ریاست حجابی شود بین او و مردم. آخر تو اینها را خوانده ای که اکرمکم عندالله اتقاکم، حال چه رفتگر شهرداری باشد و چه غیر آن؛ و تو این را در عمل نشان می دادی و نه در قول چرا که این را هم می دانی : کونو دعاتی الناس بغیر السنتکم
·گذشت آن زمانی که یک معاون شهرداری تا ساعت ها بعد از وقت اداری بنشیند و مشکلات مردم را شخصا و بی هیچ واسطه ای حل کند تا اگر دیگران را تشویق به این کار می کند خود عامل به آن باشد چرا که عتاب لم تقولون ما لا تفعلون تاب عظیمی می خواهد برای آنکه بفهمد و حدیث حسین(ع) مدام برایش زمزمه: ایها الناس « مشکلات مردم نعمت های خدا به سوی شما هستند» و این بود که در پی نعمت می دویدی حتی تا ساعات پایانی شب.
·گذشت آن زمانی که به کسی پیشنهاد شهردار شدن – آن هم شهر بزرگی مثل شیراز- شود و نفسانیات بر او غلبه نکند و خیلی راحت آن را با افغیرالله تبغون مقایسه کند و ازآنجا کهذره ای از فراهم شدن مقدمات شهرت طلبی را در آن می بیند و این یعنی برخلاف معادله صبغةالله
حرکت کردن، به آن پشت پا بزند.
·کمتر سرمایه داری باور می کند که مسئولی علاوه بر رد کردن پیشنهاد تطمیع و رشوه به دلیل اعتقاد به لا تشتروا بایاتی ثمنا قلیلا – آیات مرا به بهای ناچیزی نفروشید- و به دلیل فهمیدن ویل لهم مما تکسبون حتی با تهدید به قتل –آن هم چندین بار- پا از اعتقادات خود عقب نکشیده است. تهدید به قتل یعنی از دست دادن همه چیز و همچنان پا برجای ماندن در مقابل این تهدیدات یعنی باور به فاتقوا النار التی و قودها الناس و الحجاره و ناخودآگاه ذهنم متوجه کلام اعدل حاکمان حضرت امیر (روحی فدا) می شود: « ای شیعیان ما تقوای الهی داشته باشید، بپرهیزید از این که هیزم آن آتش باشید و اگر چه شما نسبت به خدا کافر نیستید، با پرهیز از ظلم به برادران مومنتان خود را از شر آن آتش در امان نگه دارید»
·مسئول انتظامات جانبازان در راهپیمایی برائت از مشرکان سال 66 در مکه، همان راهپیمایی تاریخی، همان که به گلوله بستن بیچاره گان را ...
به راستی که شیرین است جان بازی برای جانبازان بالاخص در ایام حج و چه عبادتی بالاتر از این. وراستی چقدر کوته بینند آنها که عبادت را فقط در نماز و دعا و طواف و زیارت می دانند، کعبه یک سنگ نشانی است که ره گم نشود ، حاجی احرام دگر بند ببین یار کجاست!
·و عجیب حجت شبیه به حج ثارا... است، هر دو حجی انقلابی، هر دو حجی عاشورایی، هر دو برائت از مشرکان، هر دو اعتراض، هر دو حجی ناتمام، هر دو ...
