محمد حسن محمد پور مطلق آزما صاحب ظاهری پروژه ای موسوم به برج تجارت جهانی در شیراز سال گذشته جزء تیترهای خبرگزاری ها در اخبار مربوط به مفاسد اقتصادی بود. پروژه ای که  سال 86 جنجال فراوانی را به خاطر رانت های منتسب به آن به همراه داشت. اعتراض دانشجویان به این پروژه و  مسئولینی که تسهیل کنندگان انجام آن        -  علی رغم مشکلات و معضلات جدی اجرای چنین طرحی برای شهر- بودند، به اذعان بسیاری از کارشناسان باعث هجمه و مقاومت شدید دانشجویی مردمی در برابر آن شد، هر چند این اعتراضات در مقابل حمایت های پشت پرده بعضی از مسئولین از این پروژه در نهایت کارگر نیفتاد. آنچه می خوانید تاریخچه ای مختصر از این جریان است که منتهی به دادگاهی مورخ 22 اردیبهشت ماه (هفته آینده)برای دانشجویان عدالت خواه پس از شکایت مهدی خانی نایب رییس شورای شهر فعلی گردیده است. اجرای این پروژه و موضع گیری های دستگاه قضایی لکة ننگی را برای بعضی مسئولین در تاریخ به ثبت رساند. نکات ذیل جهت مرور این تاریخچه در نزدیکی تاریخ صدور فرمان مبارزه با مفاسد اقتصادی (80/2/11)  جالب به نظر می رسد.

1-سند پروژه به نام طفل صغیر آقای محمدپور است. در جریان انجام مراحل اداری پروژه فردی دیگر به نام محمد مهدی حسنی خود را صاحب اصلی پروژه معرفی می نماید(البته نام مستعار وی نیز حسینی بوده است). بعدها در جریان شکایت محمد پور به دیوان عدالت اداری حسنی نیز خود را واسطه معرفی می نماید.

2- تصرف پیاده رو، قطع درختان، انتساب دروغ پروژه به آقای هاشمی شاهرودی و حداد عادل، عدول فراوان از ضوابط فنی در طرح، گردنکشی و ضرب و شتم مأمورین شهرداری، رانت خواری و جعل اسناد دولتی از تخلفات محمد پور تا حال حاضر می باشد.

3-  به صورت کلی هر شهر جهت انجام منظم امور شهرسازی و ساماندهی ساخت و سازها دارای طرحی است که ضوابط ساخت و ساز در آن مشخص شده است. منطقه قصرالدشت(حوالی اجرای پروژه مذکور) دارای ضابطه M2 است یعنی ساخت ساختمان بیش از 2 طبقه در آن ممنوع می باشد. انجام هر طرحی خلاف ضوابط مذکور منوط به نظر کمیسیونی به نام کمیسیون ماده 5 استانداری است. این پروژه از کمیسیون ماده 5 مجوز 25 طبقه را دریافت می نماید!

4- آقای ”پ“ کارشناس رسمی رشته شهرسازی در گزارشی به شماره 590/ش.الف در خصوص نظر کمیسیون ماده 5 جهت صدور مجوز 25 طبقه با کاربری تجاری ، به ذکر دلایل کارشناسی مستند و عدیده می پردازد که مبنی بر غیر منطقی و غیرمفید و غیر  فنی بودن پروژه است و در صورت اجرا مردم شیراز بایستی تا سالها بعد چندین برابر عوارض احتمالی دریافتی رابه عنوان خسارات عمده ترافیکی، اجتماعی و مادی پروژه تحمل و پرداخت نمایند.

5- کارشناس وقت شهرداری در خصوص بحث ترافیک پیرامون طرح می گوید که اجرای طرح (2 ساختمان 25 طبقه تجاری در خیابان قصرالدشت، نبش خیابان عفیف آباد) باعث کاهش ترافیک می شود!! وی برادر یکی از اعضای شورای شهر طرفدار پروژه است!

6- توافق اولیه فی مابین شهرداری و محمدپور در یک رستوران حاصل و قرارداد آن امضا می شود. نماینده شهرداری در امضای این قرارداد ”آقای حاج صمد رجا شهردار شیراز“ می باشد. عنوانی که در هیچ یک از قراردادهای دیگر شهرداری یافت نمی شود. جالب اینکه فقط صفحه آخر امضا می شود! یعنی امکان تغییر رقوم و مواد صفحات قبل وجود داشته است.

7- بعد از کشمکش های بین مسئولین شهر و محمدپور بر سر عوارض، وی به دیوان عدالت اداری شکایت می کند. شعبه 29 دیوان به نفع شهرداری صدور رأی می کند. این رأی قطعی است.

پاسخی به یک منتقد
هوشیار باشیم ! نقض قانون با شعار دفاع از قانون .
[عناوین آرشیوشده]